Bakı. Günaydın:
Praqada “Azərbaycan Mədəniyyət Evi”ndə Incomplete Weave
(Yarımçıq qalmış naxış) adlı musiqili-instalasiya tamaşası təqdim
olunub.
Trend.az saytına istinadən Günaydın xəbər
verir ki, tamaşanın mərkəzində – yarımçıq qalmış Qarabağ xalçası
toxunan dəzgah dururdu.
Onun ətrafına səpələnmiş məişət əşyaları, yandırılmış gündəlik,
uşaq oyuncaqları… Bütün bunlar bir anlıq donub qalmış kimi idi,
sanki buradan tələsik çıxıb getməyə məcbur olmuş bir azərbaycanlı
ailəsinin izləri idi.
Praqa Filarmoniyasının alt ifaçısı Elnarə Tağızadə və
bəstəkar-pianoçu Ramin Kuliyev alt və piano ilə dərdli bir ağı kimi
səslənərkən, ekranda Xocalı faciəsinin nəticələrini əks etdirən
sənədli kadrlar dəyişirdi.
Fərqli dövrlərin və mədəniyyətlərin musiqisindən toxunmuş
proqram bu tamaşanı kollektiv yaddaşın bir aktına çevirirdi.
Səslənən əsərlər: Adagio sostenuto — Ay sonatası, L. van Bethoven,
Adagio T. Albinoni, Elegiya F. Əmirov, Şindlerin siyahısı filmindən
tema, C. Uilyams, Ballada Ramin Quliyev.
Avropa klassik musiqisi ilə Azərbaycan melodiyalarının vəhdəti,
kədər və ümid dolu minor səslənmələr insanlığa qarşı törədilmiş
bütün cinayətləri yaddaşlarda canlandırırdı.
Tamaşanın son akkordu olan Ramin Quliyevin Balladası nəsillərin
kədərini birləşdirən ahəngə çevrildi. Bu musiqidə təkcə hüzn yox,
həm də heç vaxt sönməyəcək bir yaddaş var idi – elə bir yaddaş ki,
faciələrin təkrarlanmasına imkan vermir.
<!—->
<!––>
Son notlar səssizliyə qarışdıqda, sanki zaman dayanmışdı. Bu,
sadəcə bir səhnə əsəri deyildi – bu, tarixlə fərdi təmas anı
idi.
Tədbirin qonaqları arasında Azərbaycan diasporasının
nümayəndələri, eləcə də Praqada yaşayan müxtəlif millətlərin
təmsilçiləri – çexlər, türklər, qazaxlar, ukraynalılar və
moldovanlar var idi. Tamaşadan sonra Azərbaycan Respublikasının
Çexiyadakı Fövqəladə və Səlahiyyətli Səfiri Yaşar Əliyev çıxış
edərək tədbirin əhəmiyyətini vurğuladı.
Qeyd etmək lazımdır ki, tamaşada istifadə olunan xalçalar və
Qarabağ xalçası toxunan dəzgah «İki gözəlliyin harmoniyası:
Azərbaycan xalçası və Çex kristalı» adlı sərginin eksponatlarıdır.
Bu sərgi “Azerkhalcha” və Azərbaycan Respublikasının Diasporla İş
üzrə Dövlət Komitəsinin dəstəyi ilə təşkil olunub.
Bu instalyasiya ideyasının müəllifi Leyla Bəgim vurğulayıb ki,
məhz həmin toxucu dəzgah onun ilham mənbəyi olub – çünki o, təkcə
yarımçıq qalmış taleləri deyil, həm də heç vaxt qırılmamalı olan
yaddaş ipini simvolizə edir.
Sizə bu tamaşadan Ramin Quliyevin final kompozisiyasının
səsləndiyi bir parçanı təqdim edirik:
